Ook als je op Windows bezig bent, hoef je Linux niet te missen. Dankzij Hyper-V van Microsoft installeer je gewoon je favoriete distro op een virtuele machine. Zodoende heb je een compleet Linux systeem bij de hand. Dat Hyper-V ingewikkeld is en alleen bedoeld voor serveromgevingen, dat is al lang niet meer zo. We laten je dat hier zien door Linux Mint op Windows 10 te installeren.
Auteur: Serge Gielkens
Hyper-V is voor Windows, wat KVM of Xen is voor Linux. Het is een hypervisor die rechtstreeks de hardware controleert. Daarbovenop draait een host systeem en binnen die host beheer je de guest besturingssystemen, dat wil zeggen de virtuele machines (VM’s). De host en guests zien elkaar niet, doordat ze in onafhankelijke omgevingen draaien.
Bij Hyper-V moet de host een 64-bits Windows besturingssysteem zijn. Voor de guest systemen kun je behalve Windows ook Linux en BSD gebruiken. Die mogen wel 32-bits zijn. Inmiddels heb je voor de host geen servereditie meer nodig. Sinds Windows 8 is Hyper-V namelijk ook voor de thuisgebruiker beschikbaar. Wel heb je minimaal de Pro versie nodig; de Home editie volstaat niet. In dit artikel gebruiken wij Windows 10 Pro.
Als guest installeren we Linux Mint 19 (handig om kennissen met Windows over te halen om Linux eens te proberen!) Download de ISO-image van de website van Linux Mint. Kies daar de 64-bitsversie van Cinnamon. Straks komt ter sprake waarom je niet de 32-bitsversie moet pakken. Mocht je een dual-boot machine hebben, zorg dan dat nu Windows is opgestart.
Een recente laptop volstaat normaal gesproken voor Hyper-V. Om het zeker te weten, controleer je dat als volgt. Ga naar Start -> Windows System -> Command Prompt. Tik vervolgens het commando systeminfo in. Na enige ogenblikken verschijnt de uitvoer. Aan het eind daarvan moet je bij Hyper-V Requirements vier keer ‘Yes’ zien staan (afbeelding 1). In geval van één of meerdere ‘No’s loont het om je BIOS instellingen te checken. In welk menu je moet zijn en hoe de betreffende opties heten, varieert per computerfabrikant. Raadpleeg daarvoor de handleiding.
Op Windows is Hyper-V standaard niet actief. Om dat aan te passen, ga je naar Start -> Windows System -> Control Panel. Klik dan op ‘Programs’ en vervolgens bij het kopje ‘Programs and Features’ op ‘Turn Windows features on or off’. Zoek vervolgens in de lijst met opties naar Hyper-V. Je vindt dat ongeveer halverwege het venster.
Zet een vinkje bij Hyper-V en klap de subopties open door op het kruisje te klikken. Verifieer dat alle hokjes aangevinkt zijn. Zo weet je zeker dat je behalve de hypervisor zelf ook de Hyper-V Manager krijgt om de VM’s mee te beheren. Klik nu op ‘OK’. Nadat de installatie van de Hyper-V componenten is afgerond, vraagt Windows je om de PC te rebooten. Klik daartoe op ‘Restart now’ en wacht vervolgens, totdat Windows Hyper-V heeft geactiveerd. Pas dan kun je weer inloggen.
Start de Hyper-V Manager op via Start -> Windows Administrative Tools -> Hyper-V Manager. Met deze manager beheer je niet alleen VM’s op je eigen PC. Ook die op een remote machine kun je ermee beheren. Zo’n Hyper-V host-systeem heet een Virtualisation Server. Daarom moet je allereerst opgeven op welke PC je VM’s wil gaan aanmaken. Ga daarvoor in de manager naar het menu Action -> Connect to Server. Kies vervolgens in het pop-up venster de optie ‘Local computer’ en klik op ‘OK’.
Voordat je aan de slag gaat met de VM, moet je eerst een virtuele switch aanmaken. Als je dat namelijk niet doet, heeft je VM straks geen verbinding met internet. Ga wederom naar het menu ‘Action’. Nu de manager verbinding heeft met de Virtualisation Server, zijn er veel meer opties. Kies hier voor ‘Virtual Switch Manager’.
Er verschijnt een tweede scherm. Selecteer daarin linksboven onder het kopje ‘Virtual Switches’ de optie ‘New virtual network switch’. Kies vervolgens rechts de variant ‘External’. Hiermee maak je een virtuele switch aan die gekoppeld wordt aan je netwerkadapter. Zodoende krijg je verbinding met het fysieke netwerk en daarmee toegang tot internet.
Klik nu op de knop ‘Create Virtual Switch’ rechts. Geef een duidelijkere naam dan de default, bijvoorbeeld mijn_vswitch. Als je PC meerdere netwerkverbindingen heeft, kies dan bij ‘External network’ rechts in de drop-down list de juiste verbinding. Wij kiezen de Wifi-verbinding. Klik op ‘OK’. Je krijgt nog een waarschuwing dat de PC mogelijk tijdelijk de netwerkverbinding kwijtraakt tijdens het opzetten van de virtuele switch. Klik gewoon met een gerust hart op ‘Yes’.
Ga in de manager naar Action -> New -> Virtual Machine. Dit start een wizard op. In het eerste scherm daarvan klik je meteen op ‘Next’. Geef in het volgende scherm een naam aan je VM, zoals mijn_vmint. De mogelijkheid hier om je VM in een andere folder dan de standaard op te slaan, heeft betrekking op de configuratie en checkpoints. Het gaat niet om de virtuele hard disk, die verderop aan bod komt. Klik weer op ‘Next’.
Je hebt nu de keuze tussen twee varianten voor je VM. Standaard is ‘Generation 1’ aangevinkt, die voor je VM onder andere een BIOS omgeving aanmaakt. Wij constateerden dat bij deze variant Linux Mint bleef hangen tijdens het booten. Kies daarom voor ‘Generation 2’. Dit levert een modernere hardware omgeving op met UEFI, waarin Mint wel probleemloos start. Generation 2 kan echter alleen met 64-bits besturingssystemen overweg. Daarom moest je aan het begin van het artikel 64-bits Mint downloaden. Klik op ‘Next’.
Geef nu op hoeveel geheugen de VM krijgt. Standaard staat er 1024 MB, maar dat is krap voor Mint. Maak hier minimaal 2048 MB van en klik op ‘Next’. In het volgende venster koppel je de netwerkadapter van de VM aan de hierboven aangemaakte virtuele switch. Kies daartoe bij ‘Connection’ in de drop-down list mijn_vswitch en klik op ‘Next’.
In het volgende scherm bepaal je de eigenschappen van de virtuele disk. Je hoeft hier bij ‘Size’ alleen de grootte aan te passen. Mint raadt minimaal 15 GB aan. Wij kiezen 20 GB om wat meer reserve te hebben. Klik op ‘Next’.
Geef nu aan dat je vanaf een ISO-image wil installeren. Kies daarvoor eerst de optie ‘Install an operating system from a bootable image file’ en navigeer dan naar de download van Linux Mint. Klik op ‘Next’ en je krijgt tot slot een overzicht van de te creëren VM. Klik hier op ‘Finish’ en wacht totdat de VM is aangemaakt. Dit duurt maar enkele tellen, waarna je automatisch weer terugkeert naar het hoofdvenster van de manager (afbeelding 2).
In het centrale deel in het midden zie je nu onder het kopje ‘Virtual Machines’ mijn_vmint staan. In de kolom ‘State’ staat de waarde ‘Off’. Dat wil zeggen dat de machine nog uitstaat. Voordat je de VM opstart, moeten we nog iets regelen. Windows activeert voor UEFI standaard Secure Boot en die verhindert het booten van Mint. Selecteer de VM mijn_vmint en klik op Action -> Settings. Klik links op ‘Security’, haal rechts het vinkje weg bij ‘Enable Secure Boot’ en klik tot slot beneden op ‘OK’.
Ga nu naar Action -> Connect of dubbelklik op mijn_vmint. Na enkele tellen verschijnt een nieuw venster. Dit fungeert als monitorscherm voor je VM. Klik hier op ‘Start’ en vrijwel direct verschijnt het bootscherm van Mint. Zorg dat de bovenste menuregel ‘Start Linux Mint 19 Cinnamon 64-bit’ geselecteerd is en druk op de ‘Enter-toets’. Er lijkt even niks te gebeuren, maar na enkele ogenblikken ben je in de live modus van Linux Mint. Zonder dat je iets installeert op je VM, kun je hier al rondkijken.
Begin de installatie door op de Mint desktop te dubbelklikken op het icoontje ‘Install Linux Mint’. Er start nu een wizard op. De standaard taal is Engels. Pas dat, indien gewenst, aan en klik op ‘Continue’. Kies nu het type toetsenbord. De standaard waarde English (US) volstaat, normaal gesproken. Klik weer op ‘Continue’.
Nu krijg je de mogelijkheid om third-party software te installeren. Het gaat hier met name om multimedia codecs. Omdat je dan bovendien de VLC mediaspeler krijgt, is het handig om deze optie te kiezen. Klik op ‘Continue’. In het volgende scherm heb je de keuze om de installatiewijze aan te passen. Verander hier niks en laat de standaard optie ‘Erase disk and install Linux Mint’ staan. Klik op ‘Install Now’. Je krijgt een waarschuwing dat Mint je disk, dat wil zeggen je virtuele disk, gaat aanpassen. Klik hier op ‘Continue’.
Voordat Mint met de softwarepakketten aan de slag gaat, verschijnen als laatste nog twee vragen. De eerste gaat om je tijdzone. Normaal gesproken kiest Mint automatisch de juiste, te weten Amsterdam. Klopt dat niet, klik dan op de wereldkaart om de juiste zone te kiezen en klik op ‘Continue’. De tweede vraag gaat over het aan te maken user account. Geef hier je naam, userid en wachtwoord op en klik op ‘Continue’.
Nu begint Mint met het downloaden en installeren van de nieuwste versie van de pakketten (afbeelding 3). Dit kan wel enige tijd duren afhankelijk van de snelheid van je internetverbinding. Wacht gewoon rustig af, totdat je de melding krijgt om Mint te herstarten.
Tijdens de reboot krijg je de melding om de installatiemedia te verwijderen en op ‘Enter’ te drukken. Een simpele druk op ‘Enter’ volstaat. Het scherm blijft even zwart, maar dan verschijnt Mint in volle glorie, helemaal klaar om je in te loggen.
Je hebt nu gezien dat het niet moeilijk is om met Hyper-V een virtuele machine op te zetten en daar Linux Mint op te installeren. Zelfs om een live CD of DVD te testen, loont het om het ISO-bestand direct via een VM op Hyper-V op te starten. Dat werkt een stuk sneller dan een CD of USB.