Sinds het begin van mijn carrière ben ik gewend om overal te werken thuis, op reis en bij klanten. Want elkaar fysiek ontmoeten is een absolute must. Die must is sinds het coronavirus verdwenen. We werken thuis. Met dank aan drieweggesprekken op je GSM, software om veilig bestanden te delen, videobellen en veilig chattools zijn vergaderingen mogelijk. Bijkomend voordeel: ze duren korter en zijn zeer efficiënt.

Niets nieuws onder de zon. Toen ik dat in de jaren 90 wilde inzetten verbood de multinational waar ik werkte het mij. Nu moeten we allemaal wel. Het is een stresstest die in de meeste gevallen wonderwel goed gaat. Technologie helpt mensen het beste van zichzelf te laten zien. Met dank aan 3D-printers redde een Italiaan diverse levens, omdat de leverancier van buisjes voor beademings-apparatuur ze niet tijdig kon leveren. Tenminste tien mensen konden daardoor worden geholpen. Nu dreigt een boze leverancier naar de rechter te stappen.

In Nederland zijn er diverse opgetuigde platformen voor het regelen van extra medewerkers in de zorg, vrijwilligers op allerhande vlak, distributie van overtollig eten, verzamelen van kennis over corona voor wetenschappelijk onderzoek of het spelen van spellen op afstand. Juist als fysiek contact moeilijker is, helpt de technologie ons uit de brand.

Italië en Oostenrijk gebruiken locatie-informatie van mobiele telefoons om te controleren hoe effectief de lock-downs zijn. Samenscholingen vallen meteen op. In Israël gaat de overheid een stap verder. De Mossad gebruikt de gegevens van mobiele telefoons om te bepalen met wie coronapatiënten in contact zijn geweest. Deze mensen worden benaderd en krijgen de verplichting om in zelf-quarantaine te gaan.

Tijdens een wereldwijde pandemie is dat misschien te begrijpen, maar het illustreert wel hoe diep je met technologie in het leven kunt ingrijpen. Allerhande diensten om gegevens uit te wisselen, te bellen en met elkaar in verbinding staan, zijn een walhalla aan gevoelige bedrijfsinformatie. De onthullingen rond Edward Snowden maken duidelijk dat het realistisch te vrezen is voor economische spionage bij sommige platformen. Dat effect kan na de crisis opeens zichtbaar worden.

Alleen de keuze nu is heel simpel. Zonder het maximaal inzetten van technologie zal de economische schade ongenadig veel groter zijn, vallen persoonlijke alternatieven stil en heeft de onder druk staande zorg het nog zwaarder. Door te kiezen voor veilige alternatieven als die er zijn, kun je veel problemen voor zijn. Maar na de crisis komt de echte beveiligingsvraag terug. Tot dan is coronatech onmisbaar en een flinke pleister op toch wel nare wonden.