Vroeg of laat is een applicatie aan vernieuwing toe. Een eenvoudige app kun je gemakkelijk in één keer overzetten met naar nieuwe front-end techniek. Bij een webapplicatie van 10 jaar oud met veel functionaliteiten is dat een ander verhaal. Als je hier vernieuwing aan wilt doen, dan doe je dit liever gefaseerd. Realiseer deze geleidelijke vernieuwing van je front-end door het toepassen van Web Components. Web Components is een webstandaard en wordt dus goed ondersteund door alle grote webbrowsers, al dan niet met polyfills. Voor de transitie van de WebForms naar Web Components gebruik ik Angular in combinatie met Angular elements, om zo de Angular applicatie te bundelen tot een Web Component en het (her)bruikbaar te maken in de pagina’s die nog in WebForms zijn.
De oude webapplicatie was vooral opgebouwd met CRUD schermen (die rechtstreeks mappen op de database) waardoor het bouwen van nieuwe scherminteracties soms erg ouderwets voelde. Web Components bieden de mogelijkheid om kleinere interacties uit te werken. Deze interacties bestaan uit nieuwe taakgerichte schermen ondersteund met functionele WebAPI’s, die gericht zijn op een specifieke set handelingen. Mijn verwachting is dat deze WebAPI’s een veel langere houdbaarheid hebben dan de front-end techniek die ik nu toepas. Je trekt namelijk de verantwoordelijkheden uit elkaar. Waar voorheen de voorkant en logica aan elkaar vastgelijmd zaten, is het nu mogelijk om deze als twee losse concerns te behandelen.
Bekijk hier het volledige artikel.